Ayşe, yaz tatilini ailesiyle birlikte deniz kenarındaki yazlıklarında geçireceği için çok heyecanlıydı. Uzun süredir sabırsızlıkla bu anı bekliyordu. Tatilin ilk günleri hayal ettiği gibi geçmişti. Sabahları denize giriyor, gün boyunca dondurma yiyor, akşamları sahilde yürüyüş yapıyor, eğlenceli oyunlar oynuyordu. Her şey mükemmeldi! Ancak kitap okumak aklının ucundan bile geçmiyordu.
Annesi her sabah onu nazikçe uyarıyor, “Ayşeciğim, okulda öğrendiklerini unutmamak için günde en az yarım saat kitap okusak ne dersin?” diyordu. Ayşe ise her seferinde gülümsüyor, “Ama anne, tatildeyim. Zaten okumayı unutmam kolay kolay,” diye geçiştiriyordu. Ona göre tatil sadece oyun ve eğlence içindi. Bir gün sahilde yürürken Elif adında kendi yaşlarında neşeli bir kızla tanıştı. Elif ona heyecanla şöyle dedi: “Yazlıkta bir kitap kulübümüz var. Her gün bir kitap okuyup sonra tartışıyoruz. İstersen sen de katılabilirsin.” Ayşe başta çekinse de merakı ağır bastı. İlk gün “Renkli Balıkların Sırrı” adlı kitabı okudular. Hikâyedeki kahramanların maceraları onu öyle etkiledi ki, ertesi gün yeni kitabı sabırsızlıkla bekledi. Her gün kitaplar üzerine sohbet etmek, karakterleri tartışmak, kendi fikirlerini söylemek Ayşe’ye büyük keyif veriyordu. Artık sabahları denize gitmeden önce mutlaka kitap okuyordu.
Tatilin sonunda okula döndüğünde öğretmeni onun ne kadar geliştiğini hemen fark etti. Okuma hızındaki artış, kelime dağarcığındaki zenginlik herkesi şaşırtmıştı. Ayşe de kendisiyle gurur duyuyordu. Artık kitap okumak onun için bir görev değil, zevkli bir alışkanlık olmuştu. Bu kez annesine dönüp şöyle dedi:
“Anne, yarın hangi kitabı okusak beraberce?” Ayşe de annesi de artık çok güzel zamanlar geçiriyordu, onun bu davranışı tüm arkadaşlarına örnek oldu. Bu hikayede burada bitti.
Daha fazla hikaye okumak isterseniz Hikayeler kategorimizi inceleyebilirsiniz.
