Ayşe tatilleri anneannesi ve dedesinin yanında geçirmeyi çok severmiş. Her tatilde çantasını hazırlayıp koşarak köye gidermiş. Orada hayvanları sevmek, çiçeklere bakmak, yürüyüş yapmak çok eğlenceliymiş. En sevdiği şeyde arkadaşlarıyla rahatça oyun oynamakmış.
O gün okul yine tatile girmiş, Ayşe koşarak eve gitmiş “Anne baba, ne zaman köye gidiyorum?” diye sormuş. Annesi gülümseyerek “Yarın seni götürürüz kızım” demiş. Ayşe teşekkür edip hemen odasına gitmiş, kendisine ihtiyacı kadar eşyalar almış, yemeğini yemiş ve hemen uykuya dalmış, çünkü köye gideceği için çok heyecanlıymış. Ertesi sabah sevinçle kalmış yatağından, elini yüzünü yıkamış, kahvaltısını yapmış ve hemen yola çıkmışlar. Köye vardığında koşarak anneannesine ve dedesine sarılmış. Babası ve annesi bir süre oturduktan sonra evlerine dönmek için vedalaşmışlar. Ayşe de hemen bahçeye çıkıp çiçekleri koklamaya başlamış. O sırada dedesi elinde küçük bir kutu ile Ayşe’nin yanına gitmiş ve kutuyu ona uzatmış. Ayşe merakla kutuyu açtığında içinde rengârenk çiçek tohumları olduğunu görmüş. Dedesi “Bunları senin için aldım güzel kızım, bu yaz birlikte bahçemizi daha da güzelleştirebiliriz. Her yere çiçekler ekeriz ve onların büyümesi için çaba harcarız. Ne dersin?” diye sormuş. Ayşe çok sevinmiş “Dedeciğim bu çok güzel bir hediye, teşekkür ederim. Bana tohumları nasıl ekeceğimi gösterir misin?” diye sormuş. Dedesi “Tabi, hadi gel” demiş ve birlikte evin arkasında ki saksıları almışlar. Dedesi yavaşça toprağı kazmış, tohumları içine serpmiş ve üzerine biraz toprak eklemiş. Sonra da köydeki küçük çeşmeden aldığı suyla tohumlarını sulamış. Ayşe de dedesinden gördüğü gibi saksıyı alıp ve tohumları ekip, sulamış. İşleri bittiğinde bir çok saksıda çiçek tohumları olmuş. Dedesi Ayşe’ye bunların her zaman sulanması gerektiğini söylemiş. Bu Ayşe için büyük sorumlulukmuş. Ayşe her sabah bahçeye inip çiçeklerini kontrol etmeye başlamış, toprağı nemli tutmaya, özenle sulamaya başlamış.
Bir kaç gün sonra, çiçeklerini sulamak için bahçeye çıktığında, saksıların filizlendiğini görmüş ve çok heyecanlanmış, her gün filizler biraz daha büyüme başlamış. Ayşe sonunda rengarenk çiçeklerin açtığını görmüş, her yer çiçek bahçesine dönüşmüş. Ayşe çok mutluymuş. Tatili bitip eve dönme zamanı geldiğinde çiçeklerini dedesine ve anneannesine emanet etmiş. Dedesi ona sarılarak “Bu, senden bize kalan en güzel hatıra,” demiş. Ayşe o günden sonra her yıl köye geldiğinde çiçek bahçesine yeni çiçekler eklemiş. Bu hikaye de burada bitmiş.
Daha fazla uzun hikaye okumak isterseniz Uzun Hikayeler kategorimizi inceleyebilirsiniz.
