Dağın Zirvesinde Dost Yarışı Masalı

Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde kocaman bir dağın zirvesinde yaşayan kaplan, akbaba ve lama varmış. Bu üç hayvan çok iyi anlaşırmış, birbirlerine de çok bağlılarmış. Kaplan, akbaba ve lamanın farklı farklı özellikleri varmış.

Günlerden bir gün, üç arkadaş dağın zirvesinde sohbet ederken, konu en dayanaklı ve cesurun kimin olduğuna gelmiş. Üç hayvanda kendisinin en dayanıklı ve cesur olduğunu düşünerek tartışmaya başlamışlar. Kaplan “Ben hepinizden cesurum, ayrıca dağın zirvesine de en hızlı çıkan benim” demiş. Akbaba “Benim kanatlarım var bu yüzden asıl zirveye en hızlı ben çıkarım” demiş. Lama “Ben en hızlı koşan hayvanlardan biriyim, hem çok hızlı kaçar, hem de zirveye çıkarım” demiş. Üçü de bu konuda bir yarış yapmaya karar vermişler. İlk yarış, dağın en yüksek zirvesine kimin en hızlı tırmanacağıymış. Kaplan güçlü bacaklarıyla kayalardan tırmanmış, lama da hızla peşinden gitmiş ama akbaba kanatlarını açıp zirveye çoktan varmış. “Ben kazandım!” diye sevinmiş. Kaplan ve lama, “Bu adil değil, akbaba zaten uçabiliyor, bizden önce gelmesi çok normal” diye mırıldanmışlar. Bu yüzden ikinci yarışı yapmaya karar vermişler. İkinci yarış, birbirine çok yakın olan iki dağın arasından geçmekmiş. Kaplan, iri olduğu için dağın arasından geçmekte zorlanmış, akbaba kanatlarını rahat açamadığı için geçmeyi becerememiş ama lama ince olduğu için iki dağın arasından kolaylıkla geçip gitmiş. Yarışı kazanan lama “Ben kazandım ben kazandım” diye bağırmış. Kaplan ve akbaba “Bu yarış da pek adil olmadı çünkü lama zaten dağlara alışık” demişler. Son kez bir yarış daha yapmaya karar vermişler. Bu yarış da dağın yamacından en hızlı inebilme yarışıymış. Üç arkadaş yan yana dizilmişler ve koşmaya başlamışlar. Akbaba uçmak istemediği için koşarken ayağını incitmiş, lamanın ise taşlara ayağı takılmış ve düşmüş. Kaplanın pençeleri kocaman olduğu için taşlara tutuna tutuna hızla inmiş ve yarışı kazanmış. Yarışı kazanan kaplan çok sevinmiş ama diğerleri hemen itiraz etmiş.

Hayvanların bu yarışını uzaktan izleyen bir dağ keçisi, daha fazla dayanamamış ve onlara seslenmiş. “Neden birbirinizle yarışıyorsunuz? Her birinizin farklı bir yeteneği var. Akbaba en yüksekten uçar, kartal en dik kayalara tırmanır, lama da çok hızlı koşar. Bu yüzden hepinizin yetenekleri farklı ama hepiniz ayrı ayrı çok değerlisiniz, bunu unutmayın.” demiş. Kaplan, akbaba ve lama, yaşlı keçinin sözlerinden ders almışlar. Birbirlerine sarılıp, “Biz arkadaşız ve bir daha birbirimizle yarışmayacağız.” demişler. O günden sonra, birlikte daha mutlu yaşamışlar. Masal da burada bitmiş.

Daha fazla uzun masal okumak isterseniz Uzun Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir