Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde, bir çölde yaşayan yavru bir deve ve yavru bir kertenkele varmış. Bu iki hayvan çok iyi arkadaşlarmış. Her gün birlikte oyunlar oynar, çöl de yürüyüşe çıkarlarmış. Kertenkele yorulduğunda devenin sırtına çıkar, eğlenerek yol alırlarmış.
Günlerden bir gün çölde yağmur yağmış. Yıllar sonra ilk defa yağmur yağdığı için bütün hayvanlar çok heyecanlıymış. Hepsi evde ki kaplarını alıp yağmurun altına doldurmuş ve yeteri kadar su stoklarını yapmışlar. O sıra da yavru devenin matarasına, kertenkelenin de su kabına sular dolmuş. Yağmur bitince ikisi de birbirlerine biriktirdikleri suları göstermiş ve hayatlarına devam etmişler. Aradan günleri haftalar hatta aylar geçmiş. Herkesin suyu azalmaya başlamış. Deve kertenkeleden büyük olduğu için onun suyu hızla bitmiş. Kertenkele ise arkadaşına üzülüp “Benim çok suyum var zaten küçücüğüm bu su bana fazla. Seninle suyumu paylaşabilirim arkadaşım” demiş. Yavru deve çok sevinmiş “Çok teşekkür ederim arkadaşım, sen çok iyi bir dostsun.” demiş. O günden sonra ikisi birlikte daha dikkatli bir şekilde sularını içmişler. Yavru deve ve kertenkelenin bu dostluğunu gören diğer hayvanlar onlara saygı duymuşlar ve tebrik etmişler.
İki arkadaş paylaşmanın önemini bütün çöle göstermiş. Bu sayede arkadaşlıkları daha da kuvvetlenmiş. O günden sonra herkes elindekileri paylaşmaya başlamış ve çöl de mutlu bir hayat sürmüşler. Masal da burada bitmiş.
Daha fazla kısa masal okumak isterseniz Kısa Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.
