Duru, ilkokul birinci sınıfa giden küçük bir çocuktu. Okula gitmeyi çok seviyordu. Çünkü okulda arkadaşlarıyla oynuyor, yeni şeyler öğreniyor ve en çok da öğretmeni Reyhan Hanım’ı görüyordu. Reyhan Hanım, Duru’nun en sevdiği öğretmeniydi. Çünkü ona çok iyi davranıyor, her sorusuna sabırla cevap veriyor, ödevlerini takdir ediyor ve başarılı olduğu zaman onu ödüllendiriyordu. Duru da, Reyhan Hanım’ı çok seviyor ve ona saygı duyuyordu.
Bir gün, Reyhan Hanım sınıfa bir haber verdi. “Çocuklar, yarın 24 Kasım Öğretmenler Günü. Bu yüzden okulda bir kutlama yapacağız. Sizden istediğim, öğretmenlerinize olan sevginizi ve saygınızı anlatan birer resim yapmanız. Yarın herkes yaptığı resimleri getirip, istediği öğretmenine verebilir” dedi. Duru çok heyecanlandı, hemen eve gidip resim yapmak istedi. Son ders zili çaldığında Duru hemen çıktı ve hızla eve gitti. Annesine, öğretmeninin anlattıklarını söyledi ve resmini yapmaya başladı. Dersine giren bütün öğretmenlere resim yaptı, en son olarak ise Reyhan Öğretmene yapmaya başladı. Ama ona nasıl bir resim yapacağına bir türlü karar veremedi. Denedi denedi en sonunda pes etti. “Anne, Reyhan öğretmenime ne resmi yapacağımı bulamadım. Bütün öğretmenlerime yaptım ama onun ki farklı olsun istiyorum” dedi. Annesi “Ona olan sevgini, saygını kağıda dökebilirsin kızım. İçinden ne geliyorsa çiz, eminim öğretmenin çizdiğin her şeyi çok sevecek” dedi. Duru hemen kağıt kalemi aldı ve çizmeye başladı. Resmi bitince çok mutluydu, onu kocaman kalpler, çiçekler çizmişti. Resmin ortasına da öğretmeni ve kendisini çizdi. Ertesi gün okula çizdiği bütün resimleri götürdü ve öğretmenlerine verdi. En son Reyhan öğretmene de çizdiği resmi verdi. Öğretmen çok mutlu oldu ve Duru’ya sarıldı.
Reyhan Öğretmen “Çocuklar, her zaman pahalı hediyeler insanları mutlu etmez, önemli olan düşünmek ve kendi el emeği ile bir şeyler üretmek. Sizler bugün kalbinizden geçen düşünceleri kağıda resmettiniz ve bana da güzel resimler çizmişsiniz, beni ve öğretmenlerinizi çok mutlu ettiniz. Bundan başka güzel hediye olamazdı” dedi. Duru ve arkadaşları çok mutluydu, hepsi tekrar öğretmenine sarıldı ve mutlu bir şekilde derslerine devam ettiler.
Hikaye okumayı seviyorsanız Hikayeler kategorimizi inceleyebilirsiniz.
