Elif ilkokul 4.sınına giden mutlu bir çocuktu. Doğayı, hayvanları çok severdi. Her hafta sonu ailesiyle birlikte ormana yürüyüşe gider, eğlenceli vakit geçirirlerdi. En çok sevdiği yer de Mavi göl adında bir göl kenarıydı. Orada piknik yapmayı, çiçek toplamayı çok severdi.
Bir gün okulda dersteyken, öğretmen bir duyuru yaptı. Bu duyuruda hafta sonu yapılacak piknik organizasyonundan bahsediyordu, hem de Elif’in en sevdiği yere! Elif’in sevinci yüzünden okunuyordu! Sabah erkenden uyanıp annesiyle birlikte piknik çantasını hazırladı. Çantasında termos, atıştırmalıklar ve güneş kremi vardı. Annesi, öğretmenlerinin belirlediği listeye göre hazırlık yapmıştı. Hemen çantalarını alıp, okulun önüne gittiği ve servise bindi. Otobüs hareket ettiğinde, Elif ve arkadaşları şarkılar söyleyip bol bol gülüştüler. Yolculuk kısa sürdü ve sonunda göl kenarına vardılar. Mavi Göl, o kadar güzeldi ki tüm çocuklar hayranlıkla manzaraya baktı. Gölün kenarındaki çimenlik alanda piknik yapacaklardı. Elif ve arkadaşları Duru ve Mete ile gölge bir alan buldular ve yere örtülerini serdiler. Biraz göl kenarında yürüdüler, gölde yüzen ördekleri izlediler. Öğle vakti oyun oynamaya başladılar. Yakar top oynadılar, öğretmenleri de onlara katıldı. O sırada Elif, annesinin ona verdiği ipi çıkardı ve hep birlikte ip atlamaya başladılar. Çok eğlenmişlerdi ve artık karnı acıkmıştı. Öğretmenleri yemek vakti olduğunu söylediğinde, herkes ellerini yıkayıp piknik alanına döndü. Elif, annesinin hazırladığı peynirli sandviçleri arkadaşlarıyla paylaştı. Öğretmenleri onlara kendi yaptığı keklerden ikram etti.
Yemeklerin ardından öğretmenleri çocuklara kısa bir hikaye okudu. Elif, hikayeyi çok sevmişti ve okuması bittiğinde “Bir daha okuyabilir miyiz?” diye sordu. Sonra, öğretmenleriyle birlikte göl kenarında bir yürüyüş yaptılar. Elif, annesi için bazı kuru yapraklar topladı. Günün sonunda, dönüş vakti geldiğinde öğretmenleri herkese küçük çöp torbaları dağıttı ve çevreyi temizlemeye başladılar. Otobüse binerken çocuklar hâlâ gün boyu yaşadıkları maceraları konuşuyorlardı. Eve vardıklarında Elif’in annesi onu güler yüzle karşıladı. Elif, annesine topladığı yaprakları gösterdi ve birlikte bu yapraklardan güzel bir çerçeve yapacaklarına söz verdiler. Elif, o gece gölün maviliğini ve ördeklerin sesini hayal ederek huzurla uyudu. Rüyasında yeniden göl kenarına gidiyor ve arkadaşlarıyla oyunlar oynuyordu.
Daha fazla hikaye okumak isterseniz Hikayeler kategorimizi inceleyebilirsiniz.
