Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde ormanın derinliklerinde yaşayan, küçük bir ayı yavrusu varmış. Bu ayının adı Pamuk muş. Pamuk’un adı gibi tüyleri pamuk gibiymiş. Pamuk çok sevimli ve oyuncu bir ayıymış ama aynı zamanda da çok yaramazmış.
Havalar iyice soğumaya başlamış. Bir gün, anne ayı bal aramaya gitmeden önce, “Sen burada kal, sakın başka yere gitme. Çok soğuk, hasta olursun.” demiş. Pamuk annesine “Tamam” dese de annesi evden çıkınca onun sözünü dinlememiş ve evin önünde ki bahçeye oyun oynamaya çıkmış. Annesinin eve geliş saatinden önce de eve giren Pamuk, annesine dışarı çıktığını söylememeye karar vermiş. Ama çok geçmeden, Pamuk’un burnu akamaya, boğazı ağrımaya, öksürmeye başlamış. Pamuk, hasta olmuş. Ama ilaç içmek istemiyormuş çünkü ilaçlarının tadının kötü olduğunu söylüyormuş. Pamuk, annesinin gelmesini beklemiş. Annesi geldiğinde, Pamuk’u ateş içinde bulmuş. Annesi, Pamuk’a ne olduğunu sormuş, Pamuk da annesine dışarı çıktığını anlatmak zorunda kalmış. Annesi, Pamuk’a kızmış. “Annenin sözünü dinlemezsen böyle hasta olursun. Şimdi o içmek istemediğin ilaçları içmek zorundasın” demiş. Pamuk ağlamaya başlamış, annesi de onu ikna etmeye çalışıyormuş. Anne ayı “Pamuk, ilaçlarını içmek zorundasın, iyiliğin için. Hadi, tadı gerçekten çok güzel, bir dene ” demiş. Pamuk annesine güvenmiş, ve ilacını içmiş, ilaç ne acı ne tatlıymış.
Pamuk yüzünü buruşturmuş ama beklediği kadar kötü olmadığı için sevinmiş. İlacını içen Pamuk’a annesi bir kaşık bal vermiş ve Pamuk çok mutlu olmuş. Bir kaç gün boyunca ilaçlarını kullanan Pamuk hemen iyileşmiş. Bir daha da annesinin sözünden hiç çıkmamış. Masal da burada bitmiş.
Daha fazla kısa masal okumak isterseniz Kısa Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.
