Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde ormanın derinlerinde yaşayan minik bir çita varmış. Minik çitanın adı Badem miş. Badem her çita gibi hızlı koşmayı çok severmiş. Hiç durmadan koşar, sağda sola gidermiş.
Günlerden bir gün Badem, hızla koşarken aniden bir yere çarpmış. Yere düşüp, kendine gelen Badem kafasını kaldırdığında Koca Fili karşısında görmüş. Koca Fil “Neden bu kadar hızlı koşuyorsun küçük çita?” diye sormuş. Badem burnu havada bir şekilde “Hızlı koşmak çok eğlenceli, hem bu şekilde bütün tehlikelerden kaçmış oluyorum. Ayrıca benim en büyük özelliğim hızlı koşmak. Bu ormanda kimse beni geçemez” demiş. Koca Fil gülmüş “Evet hızlı koşmak önemli, ama bazen durup düşünmek daha da önemlidir. Bak, ben büyük ve güçlüyüm ama çok hızlı değilim. Buna rağmen hayatta başarılı oluyorum.” demiş. Buna çok şaşıran Badem “Nasıl ya yani? Bu nasıl olur?” diye sormuş. Koca Fil “Bak şimdi koşman sadece bir yetenektir. Önemli olan akıllıca düşünmek, plan yapmak, sabırlı olmaktır. Yaptığın işi mutlaka düşünerek yapmalısın” demiş. Koca Filin anlattıkları, Badem’in çok ilgisini çekmiş ve derin derin düşünmeye başlamış. Duydukları ona kocaman bir ders olmuş. Artık sadece hızlı koşmak değil, aynı zamanda akıllıca düşünmekle de başarılı olabileceğini anlamış.
O günden sonra, Badem hızlı koşmanın yanına düşünerek de hareket etmeyi eklemiş. Ormanda herkes onun hızına ve zekasında hayran olmaya başlamış. Bu masal da burada bitmiş.
Daha fazla kısa masal okumak isterseniz Kısa Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.
