Bu hikaye, küçük Ela’nın ailesiyle geçirdiği bir günü ve sevginin sadece hediyelerle değil, birlikte geçirilen zamanla anlam kazandığını anlatıyor.
Bir zamanlar, küçük bir kasabada, güneşin ışıl ışıl parladığı, kuşların cıvıldadığı bir sabah, küçük Ela uyanmış. Gözlerini ovuşturup odasına bakmış, bir şeyin eksik olduğunu hissetmiş. O gün annesinin doğum günüymüş ama Ela’nın henüz bir hediyesi yokmuş!
Ela hemen yatağından fırlayıp mutfağa koşmuş. Babası kahvaltı hazırlıyormuş, mis gibi ekmek kokuları evi doldurmuş. “Baba!” demiş Ela telaşla, “Anneme ne hediye alacağız? Hiçbir şey hazırlamadım, çok geç kaldım!” Babası gülümseyip onun başını okşamış. “En güzel hediye kalpten gelendir, minik kuşum,” demiş. “İstersen birlikte bir şey yapabiliriz.” Ela bir an düşünmüş, sonra gözleri parlamış. “Kurabiye yapalım! Ama sıradan olmasın, kalp şeklinde olsun! Çünkü annem kalpleri çok sever.” Baba ile kız, önlüklerini takmışlar, un, yumurta, şeker ve tereyağını tezgaha dizmişler. Mutfağın içi neşe dolmuş. Ela yoğurma kabını karıştırırken her yere un bulaştırmış ama babası sadece gülmüş. “Bazen ortalığın biraz dağılması, güzel şeylerin habercisidir,” demiş. Birlikte kalp şekilli kalıplarla kurabiyeleri kesmişler, tepsiye dizmişler. Kurabiyeler fırında pişerken Ela sabırsızca saatine bakmış. “Hadi baba, hemen pişsinler!” “Sabır da sevginin bir parçasıdır,” demiş babası. “Beklerken annen için güzel bir kutu hazırlayalım.” Ela renkli kartonları çıkarmış, kırmızı bir kutu yapmış. Üzerine büyük harflerle yazmış: “Seni Seviyorum Anne!” Kurabiyeler fırından çıktığında evin içini nefis bir koku sarmış. Ela bir tanesini tadınca gözleri parlamış. “Mükemmel olmuş!” Az sonra kapı açılmış, anne içeri girmiş. “Bu mis gibi koku da ne böyle?” diye sormuş gülümseyerek. Ela heyecanla koşmuş, kalp şekilli kutuyu annesine uzatmış. “Doğum günün kutlu olsun anne! Bunları senin için yaptık.” Annesinin gözleri dolmuş, Ela’yı kucaklamış. “Ne kadar güzel bir hediye bu. Çünkü içinde sevgi var,” demiş. “Birlikte yapmak, benim için en değerli şey.”
O günden sonra, evde özel günlerde her zaman kalp şekilli kurabiyeler yapılmış. Ama sadece kutular değil, kalpler de sevgiyle dolmuş. Ela öğrenmiş ki, sevgi sadece hediyelerde değil; bir gülümsemede, sarılmada, birlikte geçirilen zamanda gizliymiş.
Daha fazla hikaye okumak isterseniz Hikayeler kategorimizi inceleyebilirsiniz.
