Bir varmış bir yokmuş. Evvel zaman içinde kalbur saman içinde yavru bir balık varmış. Denizin mavi sularında salınır yüzmenin keyfini çıkarıyormuş. Bu küçük balığın adı Martin miş. Martin’in bir çok da arkadaşı varmış, hepsi ile oyunlar oynar eğlenceli vakit geçirirmiş.
Günlerden bir gün Martin arkadaşı deniz yıldızını oyun oynamak için evine çağırmış. Deniz yıldızı arkadaşının teklifini kabul etmiş ve Martin’in evine gitmiş. Deniz yıldızı küçük balığın odasına girince gözlerine inanamamış. Çünkü Martin’in çok fazla oyuncağı varmış. Denizin altında hiç bir yavru hayvanın o kadar çok oyuncağı olduğunu tahmin etmiyormuş. Deniz yıldızı önce arabaları eline almış ama Martin “Onlar benim en sevdiğim arabalarım” demiş ve elinden almış. Deniz yıldızı daha sonra legoları almış ve Martin koşarak “Legolarımla benden aşka kimse oynayamaz” demiş. Deniz yıldızı “Peki” diyerek en son eline boya kalemlerini almış ve Martin “Onlar bana dedemden hediye” diyerek deniz yıldızının elinden almış. Küçük deniz yıldızı daha fazla dayanamamış “Madem hiç bir oyuncağınla oynatmayacaktın neden beni çağırdın. Ben evime gidiyorum” demiş ve hızlı kapıdan çıkıp evine gitmiş. Martin arkadaşının gitmesine üzgünmüş ama oyuncaklarını vermediği için üzgün değilmiş.
Bir kaç gün sonra küçük balık ve küçük deniz yıldızı parkta karşılaşmış. Bu sefer deniz yıldızı oyuncaklarını getirmiş Martin getirmemiş. Martin arkadaşının oyuncaklarına bakmış ve onda olmayan bir çok oyuncağın olduğunu görmüş. O da oynamak istemiş ama kendi yaptığı hata yüzünden deniz yıldızından oyuncaklarını isteyememiş. Deniz yıldız durumu anlamış ve oyuncaklarını Martin’e uzatmış “Beraber oynamayacaksak oyuncakların ne önemi var ki” demiş ve Martin arkadaşını üzdüğü için bir kez daha pişman olmuş. O gün evde yaptığı hatadan dolayı arkadaşından özür dilemiş. Bir daha hiç kimseden oyuncaklarını sakınmamış. Bu masal da burada bitmiş.
