Şehrin birinde, her öğrencinin sevinçle geldiği bir okul varmış. Her ona “Mutluluk Okulu” diyormuş. Öğretmenler, öğrenciler hatta okulda çalışanlar bile her gün neşe içinde günlerini geçiriyorlarmış.
Okulda teneffüs saatlerinde öğretmenler, sınıflarında müzik açarmış, öğrencilerde eğlenerek dans ederlermiş. Kimi öğrenciler sadece zıplar, kimisi el ele dans eder, kimisi de kendine ait olan hareketlerini yaparlarmış. Bu durumdan bütün okul çok mutluymuş. Günlerden bir gün okula yen bir öğrenci gelmiş, bu öğrencinin adı da Emre imiş. Herkes yeni öğrenci Emre’yi, sevgiyle karşılamış ve onu aralarına hemen almışlar. Emre sınıfta, kendisine gösterilen sıraya oturmuş ve herkesle tek tek tanışmış. Öğretmen geldiğinde hemen derse başlanmış. Ders neşe içinde geçmiş, Emre çok şaşkınmış. Çünkü daha önce hiç bu kadar eğlenerek ders yapmamış. Teneffüs zili çaldığında ise öğretmen hemen müzik açmış ve sandalyesine oturmuş. Öğrenciler ise kalkıp oynamaya başlamış. Emre şaşkınlıkla izlemeye başlamış. Önce arkadaşlarından birinin doğum günü olduğunu sanmış ama ne pasta varmış nede balon. Emre olan biteni anlamaya çalışırken öğretmen yanına gelmiş “Bizim okulda teneffüslerde müzik açılır ve oynamak isteyen kalkıp oynar, Emreciğim. Enerjisini atmak isteyen, deşarj olmak isteyen herkes kalkıp oynar ve bir sonra ki derse mutlu girer” demiş. Emre nazikçe gülümsemiş “Ben şuan oynamak istemiyorum öğretmenim” demiş. Öğretmende gülümseyerek “Nasıl istersen Emre” demiş.
Emre her teneffüste arkadaşlarını izlemiş, onlarla konuşmaya, oyunlar oynamaya başlamış. Bir süre sonra o da okuldaki öğrencilerin neşesine kapılmış ve teneffüslerde müzik eşliğinde oynamaya başlamış. Okulun neşesi Emre’yi hemen sarmış ve eski okuluna duyduğu özlem kısa sürede gitmiş, yeni okuluna hemen alışmış. Mutluluk Okulu, Emre’yi hemen kucaklamış, bu hikayede burada bitmiş.
Daha fazla kısa hikaye okumak isterseniz Kısa Hikayeler kategorimizi inceleyebilirsiniz.
