Sihirli Şeker Masalı

Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde; pireler berber, develer tellal iken, ben anamın beşiğini tıngır mıngır sallar iken bir küçük kız ve onun anneannesi varmış. Bu küçük kız anneannesi ile vakit geçirmeyi çok severmiş. Anneannesinin evindeyken hep yemek odasında ya da mutfakta oynardı. Çünkü anneanne hep onun yanında olmasını ister ve Aylin’e şöyle dedirdi: “Ben yemek pişirirken veya örgü örerken yanımda kalmalısın.” Çünkü büyükannenin yatak odasında büyülü bir şey vardı. Büyükannenin odası farklıydı. Her yer pembe ve kahverengiydi ve Aylin’in annesinin odasından farklı kokuyordu. Duvarda bir inci kolye, şifonyerin üzerinde bir sürü fotoğraf, çeşit çeşit kutu vardı.

Aylin bir gün dayanamadı ve anneannesinin izni olmadan odasına girdi. Odayı inceledi her yere baktı kutuların hepsini açtı. Odada bulunan en küçük kutuda pembe bir şeker buldu. Bu şeker çok güzel kokuyordu ve Aylin dayanamadı şekeri hemen yedi. Bu şeker sihirli bir şekerdi. Hem de büyümek için kullanılan bir şeker. Aylin birden büyüdü büyüdü ve çok uzun boyu oldu. Boyu odanın tavanına kadar uzandı. Bu kadar büyük olmak ne garipti! Aylin ellerine ve bacaklarına baktı; başını çevirdi, sağa, sola, aşağı, odada ki her şey şimdi ne kadar küçük görünüyordu!

Aylin daha sonra yürümeye başladı. Aniden ayağı takıldı ve ayağını incitti ve birden büyükannesinin yatağına düştü! Aylin bu kadar büyümüşken, biri nasıl o odaya girebilirdi ve Aylin’i düştüğü yerden kaldırabilirdi ki? Bu sırada büyükanne ona seslendi: “Aylin, Aylin, neredesin?” “Buradayım büyükanne, yatak odasındayım!” dedi Aylin, ama büyük bir çocukken sesi farklıydı: Büyükannenin tanımadığı büyük bir ses haline gelmişti. Büyükanne “Sen Aylin değilsin, bu senin sesin değil! Şeker büyücüsü sen misin?” Torunumu nereye sakladın?” diye sorular sormaya başladı. “Büyükanne, benim! Gel de gör, odandayım! ”. Büyükanne yatak odasına koştu ve çok uzun boylu olan Aylin’i gördü. “Aylin, ne yaptın?” dedi büyükanne. Küçük kız utanarak “Kutudaki pembe şekeri yedim” dedi… “Büyümek için şeker olduğunu bilmiyordum!”. Büyükanne “Çocuğum, o bir büyücünün bana verdiği büyülü bir şeker. Senin için saklamıştım ama sana vermek için henüz erkendi.” dedi“ Şimdi ne yapacağız, büyükanne?” diye sordu Aylin. “Al şunu,” dedi büyükanne, Aylin’e mavi bir şeker vererek. Aylin onu yedi ve tekrar dönüşmeye başladı. Ama yine bir şeyler ters gitti çünkü kız bu sefer küçüldü, neredeyse bir karınca gibi oldu. “Alice, neredesin?” diye sordu büyükanne. “Seni göremiyorum!”. Minik Aylin çok korkmuştu. Üstünde dev bir gölge vardı ve ona tavanı göstermiyordu. Yataktı bu! Aylin artık küçücüktü: yatağın altındaki toz zerreciklerini, uçan sivrisinekleri gördü ve oda ona büyük bir şehir gibi göründü. Büyükanneyi duydu ve cevap verdi: “Buradayım büyükanne!” ama sesi zayıftı ve büyükannesi onu duyamıyordu. Aylin ağlamaya başladı. Çocukların ağlaması çok şiddetli: Bu sefer büyükanne duydu. “Küçüğüm,” dedi büyükanne. Belki de yanlış şekeri aldım. Şimdi sana büyümen için doğru boyutta bir şeker daha vermeliyim. Büyükanne kutularını karıştırdı ve başka bir sihirli şeker buldu. Mavi şekerden daha büyük, pembe şekerden daha küçük bir şekerdi bu. Şekeri Aylin’e verdi ve küçük kız yedi. Yavaşça eski haline döndü.

Anneannenin yatak odası, yatağı, fotoğrafları ve her şeyi eskisi gibiydi. Aylin ağladı ve büyükannesi ona sarıldı. Büyükanne Aylin’e, “Bir dahaki sefere gerçekten iyi bir şey yemek istediğinde bana sor” dedi. “Büyümek için çocukların şekere değil sağlıklı beslenmeye ihtiyacı var!” dedi ve Aylin anneannesine bir daha ona sormadan bir şey yemeyeceğine söz verdi. Masal da burada bitti.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir