Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde ormanın birinde yaşayan zebra ailesi varmış. Zebra ailesi, neşeli, yardım sever, dost canlısı bir aileymiş. Onların siyah beyaz çizgilerine tüm orman hayranmış. Baba zebra her gün odun taşır, anne zebrada topladığı yiyeceklerle lezzetli yemekler yaparmış. Onların minik, tatlı yavrusu Soli de oyunlar oynar, ormanın içinde koşuştururmuş.
Günlerden bir gün Soli, babasını ve annesini izlemeye başlamış. Onların her gün aileleri için dört elle işleri hallettiğinin farkına varmış. Ne annesi nede babası bir kere bile pes etmeden her gün canla başla çalışıyormuş. Soli “Bende artık büyüdüm, onlara yardım etmeliyim” diye düşünmüş. Ertesi gün Soli, annesi ve babası gibi erken saatte uyanmış, annesi kahvaltıyı hazırlıyor, babası da sobayı yakıyormuş. Soli, kimseye ses etmeden bahçeye çıkmış ve bulduğu kuru dalları evin önüne sürüklemiş. Bu işlerin zor olduğunu düşünmüyormuş ama yaptıkça yorulduğunu fark etmiş. Anne ve baba zebra da Soli’nin dışarıda olduğunu fark edince onu izlemeye başlamışlar. Bir süre sonra anne zebra Soli’yibu halde görünce gülümsemiş. “Ne yapıyorsun, küçük yavrum?” diye sormuş. Soli, başını kaldırmış ve kararlılıkla cevap vermiş: “Ben de artık büyüdüm, size yardım etmek istiyorum! Kış için odun toplamalıyım.” demiş. Anne ve baba zebra, Soli’nin yanına gidip ona kocaman sarılmışlar. Baba zebra “Benim düşünceli yavrum, artık büyüyorsun, bize yardım etmek istemen bizi çok gururlandırdı. Bu ileri tek başına yapman çok zor ama biz yaparken artık bize yardım edebilirsin” demiş. Soli çok sevinmiş, önce babasına odunlar için yardım etmiş daha sonra annesine güzel otlar ve meyveler toplamak için yardım etmiş. Soli’nin ailesine yardım ettiğini gören diğer yavru hayvanlar bu duruma çok şaşırmış. Onlarda ailelerine yardım etmek istemişler ve hepsi bir işin ucundan tutmuş. Yavru sincap fındık toplamaya, yavru tavşan havuç toplamaya, yavru fil suları doldurmaya başlamış. Tüm yavrular artık ailesine yardım ediyormuş. Hepsi işlerini hem eğlenerek hem de öğrenerek yapıyormuş.
O günden sonra ormanda herkes bir araya gelmiş. Büyük hayvanlar çalışırken yavru hayvanlar da onlara yardım etmiş. Soli, çalışırken arkadaşlarıyla oyunlar oynayarak işi daha eğlenceli hale getirmiş. “Kim daha çok odun taşıyacak?” diye yarışlar düzenlemişler. Kış geldiğinde Zebra ailesinin ve diğer hayvan ailelerin yuvası hem odun hem de yiyecekle dolup taşmış. Tüm hayvanlar yavrularıyla gurur duyuyormuş. O günden sonra Soli günlerini hem oynayarak hem de ailesine yardım ederek geçiriyormuş. Bu masal da burada btimiş.
Daha fazla uzun masal okumak isterseniz Uzun Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.
