Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde, uzak diyarların birinde yemyeşil ağaçlarla kaplı bir ormanda yaşayan tavşanlar varmış. Bu ormanda ki tavşanlar, hep birlikte çalışır, birlikte yemek yermiş. Herkes her gün yiyecek toplar, ısınmak için odunlar toplarlarmış. Yazın çalışır kışın dinlenirlermiş.
Bütün tavşanlarının çalışkanlığının yanı sıra, içlerinden bir tanesi çok tembelmiş. Bu tembel tavşanın adı Mimi imiş. Mimi, arkadaşları çalışırken, meyve toplarken, odun toplarken hep yatar, gökyüzündeki bulutları izler, çimenlerde yuvarlanır, hatta bazen kelebeklerle yarış yaparmış. Bu durum diğer tavşanları çok üzermiş, Mimi’nin de kendileri gibi çalışmasını isterlermiş. Günlerden bir gün tavşanların içinden biri Mimi’nin yanına gidip “Mimi, hadi gel bize yardım et! Birlikte yiyecek toplayalım. Kış yaklaşıyor, havuçlarımızı biriktirmemiz lazım” demiş. Mimi hiç oralı olmamış, gülerek “Daha kışa çok var arkadaşım, elbet çalışırız” demiş. Tavşan Mimi’nin cevabına çok üzülmüş, işlerine geri dönmüş ve çalışmaya devam etmiş. Günler geçmiş, vadideki ağaçların yaprakları sararmaya başlamış ve soğuk rüzgârlar esmeye koyulmuş. Sonunda kış gelmiş. Bembeyaz karlar vadinin her yerine düşmüş. Mimi ise bir sabah karnı guruldayarak uyanmış. Oyun oynarken hiç havuç biriktirmediğini fark etmiş. Çaresizce arkadaşlarının yuvasına gitmiş ve kapıyı tıklatmış: “Arkadaşlar, lütfen bana biraz havuç verir misiniz? Çok açım,” demiş. Tavşanlar, üzgün bir şekilde cevap vermişler:
“Mimi, biz bütün yaz çalıştık ve havuç biriktirdik. Ama sen hiç yardım etmedin. Eğer bizimle çalışsaydın, sana da yetecek kadar havuç olurdu.”
Mimi, hatasını o an anlamış ve arkadaşlarından özür dilemiş: “Ne olur, beni affedin. Size yardım etmediğim için çok pişmanım.” Arkadaşları ona küçük bir ders vermek için birkaç gün beklemiş, sonra Mimi’ye bir sepet havuç vermişler. Ama bu defa Mimi, havuçlarını yerken bir söz vermiş: “Bir daha asla tembellik yapmayacağım. Hep birlikte çalışacağım!” O günden sonra Mimi, vadideki en çalışkan tavşanlardan biri olmuş. Ve hep birlikte mutlu mesut yaşamışlar. Bu masal da burada bitmiş.
Daha fazla kısa masal okumak isterseniz Kısa Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.
