Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde Yardımseverlik Ormanı adında bir yer varmış. Burası yemyeşil ağaçların, renk renk çiçeklerin çeşit çeşit hayvanların yaşadığı bir ormanmış. Bu ormanda yaşayan hayvanların hepsi birbirine yardım eder ve destek olurmuş.
Günlerden bir gün küçük tilki Minik ormanda gezintiye çıkmış. Ağaçların arasında gezinirken bir ağlama sesi duymuş. Hemen sesin geldiği yere gitmiş ve karşısında küçük bir tavşan görmüş. “Neden ağlıyorsun tavşancık?” diye sormuş. Tavşan “Bir kelebeğin peşinden koşarken annemi kaybettim ve onu bulamıyorum. Bu yüzden çok korkuyorum” demiş ve ağlamaya devam etmiş. Tilki Minik “Ağlama, ben sana yardımcı olacağım” demiş. Küçük tavşan çok sevinmiş ve gözündeki yaşları silmiş. Birlikte anne tavşanı aramak için yola koyulmuşlar. O sırada karşılarına ayı çıkmış. Tilki, tavşanın ailesini aradığını anlatmış ve ayı da onlara yardım etmek istediğini söylemiş. “Belki birlikte daha kolay buluruz” demiş. Üç hayvan yola koyulmuş, yolda komik hikayeler anlatmışlar ve küçük tavşan çok gülmüş. Biraz daha ilerledikten sonra bu sefer de zebra ile karşılaşmışlar. Zebra da durumu öğrenince çok üzülmüş ve küçük tavşana yardım etmek istemiş. Böylelikle dört hayvan birlikte anne tavşanı aramaya başlamışlar. Zebra “Siz ormanın ne tarafında oturuyordunuz?” diye sormuş tavşana. Tavşan “Nehre çok yakın oturuyoruz” demiş. Ayı o zaman nehrin oraya gidelim ve zürafadan yardım isteyelim, onun uzun boyu sayesinde tavşanın annesini bulabiliriz” demiş. Hızla nehre gitmişler ve zürafayı bulmuşlar, durumu anlatmışlar ve zürafa hemen uzun boynuyla tavşan ailesine bakmaya başlamış. Çok geçmeden anne tavşanı görmüş. Annen nehrin kenarında seni arıyor sanırım tavşancık. Şimdi burnuma otur ve seni annene uzatayım” demiş.
Tavşan çok sevinmiş, tilkiye, ayıya, zebraya teşekkür etmiş. Onların bu yardım severliği sayesinde annesini bulduğu için çok mutluymuş. Zürafa hemen küçük tavşanı almış ve annesinin olduğu yere bırakmış. Anne tavşan yavrusunu görünce çok sevinmiş ve hemen sarılmış. Küçük tavşan yaşadıklarını anlatmış ve anne tavşan tüm hayvanlara teşekkür etmiş. Anne ve yavru kavuşmanın mutluluğunu yaşamışlar. Tilki, ayı, zebra ve zürafa da yardımseverliğin ve birlikte çalışmanın önemini herkese bir kez daha kanıtlamışlar. Herkes mutlu hayatını yaşamaya devam etmiş ve yardım etmekten hiç vazgeçmemişler. Gökten üç elma düşmüş, biri bu masalı yazana, biri dinleyene, biri de tüm yardımsever çocuklara.
Daha fazla uzun masal okumak isterseniz Uzun Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.
