Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde, yemyeşil çimenlerin içinde, bembeyaz ve sapsarı papatyaların olduğu kocaman bir çayır varmış. Bu çayırda, kuşlar, kelebekler, uğur böcekleri, çekirgeler, cırcır böcekleri ve arılar yaşarmış. Meli de o çayırda yaşayan arılardan birisiymiş.
Meli, diğer arılardan biraz farklıymış, onun kanatları biraz küçükmüş. Kanatlarının küçük olması yüksektan uçmasına engel değilmiş ama Meli, bunu engel sayıp uçmazmış. Bir taşın üzerine çıkar, yüksekten uçan arkadaşlarını izlermiş. Onlar izlerken “Ben onlar gibi uçamam” “Keşke bende o kadar yüksekte uçabilsem” diye düşünür dururmuş. Günlerden bir gün Meli, alçaktan uçup papatyaların üzerine konuyormuş. Bu Meli’nin her gün yaptığı bir şeymiş ama bu sefer farklıymış. Meli, papatyaların susuz olduğunu görmüş, hemen Kraliçe arıya gidip durumu anlatmış. kraliçe arı, Meli den bir ricada bulunmuş. Meli, çiçeklere nektar taşıma görevini üstlenmiş. Meli, bunun zor bir görev olduğunu biliyormuş, çünkü kırda rüzgar çıkmış, büyük arılar bile rüzgar yüzünden geri dönmek zorunda kalmış. Ama Meri, yüksekten uçmayı düşünmediği için, en alçak yerden uçup, kendisini sağlama alıp, nektarı ulaştırmayı düşünüyormuş. Meli, derin bir nefes almış, kanatlarına bakmış “Yapabilirim” diye düşünmüş ve yavaşça havalanmış. Rüzgar Meli için kuvvetliymiş ama Meli vazgeçmemede kararlıymış. Yorulunca dinlenmiş, yolundan vazgeçmemiş. En sonunda solmak üzere olan çiçeklerin yanına varmış. Nektarı bütün çiçeklere tek tek dağıtmış. Meli de aralarına girip rüzgarın dinmesini beklemiş ve bu sayede çiçeklerin canlanmasını izleme fırsatı bulmuş.
Meli çiçeklerin canlandığını gördükçe mutlu olmuş. Rüzgar bitmiş ve Meli kovana geri dönmüş. Kovana girdiğinde herkes Meli’yi alkışlarmış. Onun çok cesur bir arı olduğunu söylemişler. Kraliçe arı da Meli’ye küçük bir hediye vermiş ve bu hediye Meli’nin en sevdiği bal dolu kavanozmuş. Meli hediyeyi alınca kraliçe arıya teşekkür etmiş, arkadaşlarının alkışları içinde teşekkür edip, nazik bir gülümseme sergilemiş. O günden sonra Meli, kendine güvenmiş, kanatlarının küçük olmasının önemli olmadığını önemli olanın cesaret olduğunu anlamış. Bu masal da burada bitmiş.
Daha fazla uzun masal okumak isterseniz Uzun Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz. Okurken keyif almanız ve bu masal için güzel yorum yapmanız bizim için büyük bir mutluluk olacaktır.