Masalın Özeti: Çayırda yaşayan minik tavşan Lipo, ormandaki yolu tıkayan dev bir kütükle karşılaşmış. Tek başına kaldırmayı başaramayınca, farklı hayvan dostlarından yardım istemiş. Hep birlikte çalışarak kütüğü kaldırmış, yolu açmış ve dayanışmanın gücünü öğrenmişler. Bu masal; birlik, yardımlaşma ve birlikte başarmanın değerini anlatır.
Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde, yüksek dağlarla çevrili, yeşil otlarla kaplı bir çayırda Lipo adında minik, sevimli bir tavşan yaşarmış. Lipo, her sabah güneşin ilk ışıklarıyla zıplaya zıplaya uyanır, otların kokusunu içine çekip koşar, rüzgarla yarışır, kelebekleri izler, çiçeklerin arasında neşeyle hoplarmış.
Günlerden bir gün, sabahın erken saatlerinde uyanan Lipo, çayırın yakınında ki ormana yürüyüşe gitmek için evden çıkmış. Lipo her zamanki gibi patikada zıplayarak ilerlerken, aniden önünde dev gibi bir kütük düşmüş. Kütük o kadar büyükmüş ki, tavşanın yürüdüğü patikayı tamamen kapamış. Ormanın iç kısmına giden yol artık tıkalıymış. Lipo önce ne yapacağını bilememiş. Tek başına kütüğü itmiş, çekmiş ama kütük kıpırdamamış. “Bunu mutlaka kaldırmalıyım,” diye düşünmüş Lipo. “Ama ben tek başıma bunu başaramam.” demiş ve üzülmüş. O sırada patikadan neşeli bir cıvıltı gelmiş. Bu, çevik sincap Sinka’ymış. “Seni görünce merak ettim, Lipo, ne yapıyorsun?” diye sormuş. Lipo tüm olup biteni anlatmış. Sinka hemen teklifte bulunmuş:
“Bunu tek başına yapamazsın, ama birlikte deneyelim. Belki biz kaldırabiliriz.” Demiş. Sinka ile birlikte kütüğü itmişler ama yine olmamış. Kütük yerinden kıpırdamamış bile. “Belki de kimse yardım etmez,” diye geçirmiş içinden. Tam bu sırada, ormanın derinliklerinden güçlü bir ses yükselmiş. Bu sesin sahibi, iri cüsseli porsuk Margo’ymuş. Margo yavaş ama kararlı adımlarla yanlarına gelmiş. “Galiba yardıma ihtiyacınız var,” demiş gülerek. Lipo ve Sinka umutla Margo’ya bakmışlar. Üçü birlikte yeniden kütüğü itip çekmişler. Bu sefer kütük sadece biraz oynamış; ama yine de yol açılamamış. Ümitleri tükenmiş gibi olduğu anda gökyüzünden geniş kanat sesleriyle bir gölge düşmüş. Bu, yüksekten süzülen kartalmış. Kartal, “Uçarken sizi görmeseydim, hala uğraşıp duruyor olurdunuz,” demiş. “Birlikte daha güçlüyüz.” Kartal kanatlarını kütüğe dolamış; Margo, Sinka ve Lipo da var güçleriyle itmişler, çekmişler. Hep birlikte “Bir, iki, üç!” diye sesli bir sayım yapıp kütüğü yere çöktürmüşler. Kütük yuvarlanarak yolun kenarına geçmiş. Yol açılmış!
Kütük kenara yuvarlandığında, Lipo, Sinka, Margo ve kartal birbirine sarılıp sevinmişler. Lipo mutlulukla “Demek ki küçük ya da büyük olmak önemli değilmiş. Birlik olunca, dost olunca, her şey mümkünmüş!” Demiş. O günden sonra ormanda ve çayırda ne zaman bir sorun çıksa hayvanlar hemen toplanıp birlikte çözüm ararmış. Küçük bir tavşandan, büyük bir kartala kadar herkes elini taşın altına koyarmış. Ve orman hep huzurla, dayanışmayla dolu yaşamış.
Daha fazla uzun masal okumak isterseniz Uzun Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz. Okurken keyif almanız ve bu masal için güzel yorum yapmanız bizim için büyük bir mutluluk olacaktır.