Masalın Özeti: Bu masal, dinlemenin dostlukları güçlendirdiğini ve doğru kararlar almayı sağladığını öğretir.
Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde Afrika savanlarında yaşayan Bulut adında bir fil varmış. Bulut sürekli kendi bildiğini yaparmış. Kimsenin fikrini sormaz, verilen kararlara uyamaz hep başına buyruk işler yaparmış. Bu durum diğer hayvanları çok rahatsız edermiş ama hayvanlar onu üzmemek için çok fazla söylenmezlermiş.
O yıl savanda da çok yağmur yağmamış ve gölde su kısıtlı seviyedeymiş, o yüzden hayvanlar suyu çok dikkatli kullanıyorlarmış. O günde hava çok sıcakmış, su seviyesi çok düşmüş. Ormanda su sıkıntısı yaşanmaya başlamış. Hayvanlar toplaşıp bir karar almışlar ama Bulut kimsenin kararını sormadan kendi kendine plan yapmış “En iyisini ben bilirim,” diye düşünmüş ve kendi planını uygulamaya koyulmuş. Suyu hızlıca taşımış ama yanlış bir yere yönlendirmiş. Güneşin altında kalan toprak suyu hemen emmiş, bir kısmı da boşa akıp gitmiş. Kısa sürede emekle taşınan su yok olmuş. Ormanda bir sessizlik olmuş. Kuşlar ötmemiş, hayvanlar birbirine bakmış. Kimse kızmamış ama herkes üzülmüş. Bulut etrafına bakınca bu sessizliği fark etmiş. İlk kez konuşmak istememiş. Büyük kulakları hafifçe sarkmış. Hep birlikte yeni bir yol çizmişler. Suyu gölgeli bir kanaldan taşımışlar, yapraklarla küçük bentler kurmuşlar. Bulut gücünü kullanmış ama yönü arkadaşlarının fikirleri belirlemiş. Kısa süre sonra su doğru yere ulaşmış. Gölet dolmuş, hayvanlar rahat bir nefes almış. Kuşlar yeniden ötmeye başlamış, çayırlar ferahlamış.
O günden sonra Bulut değişmiş. Toplantılarda önce susmuş, kulaklarını açmış, sonra konuşmuş. Fikirler daha güzel, çözümler daha sağlam olmuş. Ormandaki herkes Bulut’la çalışmaktan mutluymuş.
Daha fazla kısa masal okumak isterseniz Kısa Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz. Okurken keyif almanız ve bu masal için güzel yorum yapmanız bizim için büyük bir mutluluk olacaktır.