Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde yüksek bir dağın eteklerinde yaşayan bir kaplumbağa varmış. Bu kaplumbağa diğerlerinden farklıymış. Onun kabuğu parlak gri renkteymiş. Bu yüzden, diğer kaplumbağalar onunla arkadaş olmak istemez, “O farklı, bizim gibi değil!” derlermiş. Gri Kabuk çok üzülür, kimseyle oyun oynayamadığı için yalnız hissedermiş.
Gri Kabuk, kimse onunla oynamak istemediği için hep yalnız başına dolaşırmış. Günlerden bir gün Gri Kabuk, dolaşmaya çıkmış. Dolaşırken uzaklarken gelen bir yardım sesi duymuş. Gri Kabuk sesin geldiği yere doğru yürümüş. Karşısında kocaman bir örümcek ağına takılmış arı çıkmış. Karı ağdan kurtulmak için kanat çırpıyormuş ama bir türlü kurtulamıyormuş. Gri Kabuk, arıya yardım etmek istemiş ama arı korkmuş. “Sen diğer kaplumbağalardan farklısın, bana zarar vermezsin değil mi?” diye sormuş. Gri Kabuk “Lütfen benden korkma, ben kimseye zarar vermem. Diğer kaplumbağalardan farklıyım diye kimseye zarar verecek halim yok. Şimdi korkma, bırak sana yardım edeyim” demiş. Arı söylediklerinden utanmış “Özür dilerim, söylediklerim için beni affet. Ben konuşulanlardan duyduklarımla ön yargılı davrandım. Lütfen affet beni” demiş. Kaplumbağa “Önemli değil, şimdi izin ver yardım edeyim” demiş ve nazikçe dişleriyle ağı kesmiş ve arıyı özgürlüğüne kavuşturmuş. Arı, Gri Kabuk’un ne kadar iyi kalpli olduğunu anlamış ve ona teşekkür etmiş. Kaplumbağa ve arı sohbet etmeye başlamış ve kısa süre de çok iyi anlaşmışlar. Kaplumbağa ona keşfettiği yerleri göstermek istemiş ve birlikte dağın eteklerinde gezinmişler.

Kaplumbağa ve Arı yolda bir çok hayvanla karşılaşmış, sincap, kirpi, tavşan, ayı bunlardan bazılarıymış. Bu hayvanlar da Gri Kabuk’tan korkmuşlar ama arı onlara Gri Kabuk’un ne kadar iyi olduğunu anlatmış. Gri Kabuk da onların ihtiyaçlarına göre yardım etmiş. Sincap için yüksek dallardan ceviz toplamış, kirpinin dikenleri arasına sıkışan yaprakları temizlemiş, yaban tavşanına bir sığınak kazmış ve yavru geyiğin kayıp annesini bulmasına yardım etmiş. Onlar da Gri Kaplumbağa için ellerinden geleni yapmışlar ve kısa süre dost olmuşlar. Kaplumbağa artık yalnız değilmiş ve renginden dolayı ondan kimse kaçmamış. Her gün bir araya gelip hikayeler paylaşır, şarkılar söyler ve dans ederlermiş. Gri Kabuk, farklı olmanın bir sorun değil, bir güç olduğunu anlamış. Masal da burada bitmiş.
Daha fazla uzun masal okumak isterseniz Uzun Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.