Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde ormanın derinliklerinde yaşayan minik bir kaplumbağa varmış. Bu kaplumbağanın adı Kipi’ymiş. Kipi’nin en yakın arkadaşları, Kedi Maviş, köpek Renkli ve tavşan Zıpzıp mış. Kipi, arkadaşlarıyla çok iyi anlaşıyormuş ama onların yanında kendisini çok küçük hissediyormuş. Bu yüzden çok üzgünmüş.
Günlerden bir gün, Kipi ve büyükbabası sohbet ediyorlarmış. Kipi’nin büyükbabası ona çiçeklerin nasıl büyüdüğünü anlatmış. “Çiçekler güneş ışığını ve suyu aldıkça büyürler” demiş. Kipi, büyükbabasının bu sözünü aklında tutarak her gün güneşin altında ve suyun altında saatlerce durmaya başlamış. Bir saat, iki saat… Kipi yerinden hiç kıpırdamıyormuş. Kipi, bir sabah güneşin altında, elinde su bidonuyla kendisine su döküyormuş ve büyükbabasını bunu görüp yanına gitmiş. Büyükbaba “Neden sürekli güneşin altında durup kendini islatıyorsun Kipi?” diye sormuş. Kipi cevap vermiş: “Büyükbaba, çiçekler güneşle ve suyla büyüyorsa belki ben de büyürüm diye düşündüm.” demiş. Büyükbabası gülümsemiş: “Kipi, çiçekler güneşle büyür ama biz kaplumbağalar zamanla büyürüz. Her geçen gün daha büyük ve güçlü olacaksın, endişelenme.” demiş.
Kipi, büyükbabasının haklı olduğunu anlamış ve kendini olduğu gibi kabul etmiş. O günden sonra, Kipi arkadaşlarıyla mutlu bir şekilde oyunlar oynamış. Masal da burada bitmiş.
Daha fazla kısa masal okumak isterseniz Kısa Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.
