Masalın Özeti: Bu masal, çocuklara sevginin sözlerle ve davranışlarla gösterilebileceğini, dış görünüşün gerçek değeri belirlemediğini anlatan hayvan temalı, duygu odaklı bir masaldır. Masal; empati, kabul ve içtenliğin dostlukları nasıl güçlendirdiğini sade ve sıcak bir dille aktarır.
Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde büyük ağaçlarla kaplı, mis kokulu çiçeklerin sardığı orman varmış. Bu ormanda bir çok hayvan yaşarmış. Onlardan biri de Pıtır adında minik bir kirpiymiş. Pıtır’ın her kirpi gibi sivri dikenleri varmış. Pıtır’ın dikenleri yüzünden ormanda ki diğer hayvanlar ondan uzak dururlarmış. Ama bilmezlermiş ki Pıtır, sessiz, nazik ve yardım etmeyi seven bir kirpiymiş.
Minik Pıtır, dikenleri yüzünden ondan uzak durulduğunu bilirmiş. Bu yüzden oyunlara katılmaz, sohbetlere gitmezmiş. Yine de kimseye kızmazmış. Her sabah ormanı dolaşır, düşen yaprakları yolların kenarına toplar, yorulanlara gölgede yer açarmış. Kimse fark etmese bile Pıtır sevgiyle yaparmış bunları. Günlerden bir gün, Pıtır ormanın derinliklerinde herkesten uzakta yürüyüşe çıkmış. Ormanın ne kadar bilinmez yerlerine giderse, kendisini o kadar rahat hissedermiş. Pıtır, özgüre yürürken, çalıların arasından gelen bir ses duymuş. Sesin geldiği yere gittiğinde, küçük bir tavşanın dikenli çalıların arasında kaldığını görmüş. Tavşanın canı yanıyor ama oradan çıkamıyormuş. Sesi duyan bir kaç hayvanda hızla tavşanın yanına gelmiş ama gelin görün ki kimse dikenli çalıların arasına girmeye cesaret edemiyormuş. Pıtır hemen çalıların arasına girmiş ““Merak etme,” demiş yumuşak bir sesle, “buradayım.” Pıtır hemen dikenli çalıların kenara çekmiş ve tavşan kurtulmuş. Şaşkınlıkla Pıtır’a bakmış. “Teşekkür ederim,” demiş. “Dikenlerin var ama çok naziksin.” Demiş. Bir başka gün yağmur bastırmış. Küçük kuşlar ıslanmış, titriyormuş. Pıtır, büyük yaprakları toplayıp küçük bir siper yapmış. Kuşlar kuru kalmış. “Bunu neden yapıyorsun?” diye sormuşlar. Pıtır gülümsemiş. “Sevgi bazen sözle, bazen davranışla gösterilir,” demiş. Günler geçmiş. Hayvanlar Pıtır’ı daha yakından tanımaya başlamış. Sincap, Pıtır’ın fındıkları eşit paylaştığını fark etmiş. Kaplumbağa, Pıtır’ın sabırla dinlediğini görmüş. Geyikler, onun yol gösterdiğini anlamış. Dikenlere rağmen Pıtır’ın kalbinin yumuşacık olduğunu anlamışlar.
Bir akşam ormanda küçük bir şenlik yapılmış. Bu kez herkes Pıtır’ı çağırmış. Birlikte şarkılar söylemişler, oyunlar oynamışlar. Tavşan Pıtır’a yaklaşmış ve dikkatle sarılmış. “Artık korkmuyoruz, çünkü seni tanıyoruz.” Demiş. Pıtır o an çok mutlu olmuş. Dikenleri hala varmış ama kimse onları sorun etmezmiş. Çünkü sevginin dikenlerden daha güçlü olduğunu herkes öğrenmiş. Ve Pıtır, kalbi büyük bir kirpi olarak, ormanın en sevilen dostlarından biri olmuş. Masal da burada bitmiş.
Daha fazla uzun masal okumak isterseniz Uzun Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz. Okurken keyif almanız ve bu masal için güzel yorum yapmanız bizim için büyük bir mutluluk olacaktır.