Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde Gökkuşağı Ormanı olarak bilinen bir ormanda yaşayan minik kuş Lino varmış. Lino’nun tüyleri o kadar renkliymiş ki ormandaki herkes onun bu güzelliğine hayran olurmuş. Fakat Lino’nun küçük bir problemi varmış: Ne bulursa onu yermiş. Bazen sadece tatlı yemiş, bazen de gün boyu hiçbir şey yemezmiş. Bu durum Lino için çok tehlikeliymiş, anne ve baba kuş ne kadar uyarı yapsa da Lino onları da dinlemez sağlıksız beslenmeye devam edermiş.
Günlerden bir Lino uyanmış, yatağını toplamış, suyunu içmiş ve yüzünü yıkamak için banyoya girdiğinde aynada kendisini görmüş. Lino korkuyla ötmeye başlamış. Çünkü Lino’nun tüyleri dökülmeye başlamış. Lino panikle anne kuşa seslenmiş, anne kuş Lino’nun panikle seslendiğini duyuna, uçarak yanına gitmiş. Lino “Anne tüylerim nerede?” diye sormuş. Anne kuş da gördükleri karşısında çok şaşkınmış. “Bilmiyorum Lino hemen Doktor Kirpiye gitmeliyiz” demiş. Lino ve annesi uçarak Doktor Kirpinin evine gitmişler. Doktor Lino’nun tüylerini görünce ona yardım etmek istemiş. Kirpi “Lino, son zamanlarda çok sağlıksız besleniyorsun sanırım. Tüylerin bu sağlıksız beslenmenden etkileniyor olabilir” demiş. Lino önce inanmak istememiş ama tüyleri dökülmeye devam edince endişelenmiş. Bu sefer tekrar Doktor Kirpi’ye gitmiş. Kirpi bu sefer eminmiş, tüyler beslenmeden dolayı dökülüyormuş. Doktor Kirpi “Tüyler kuşların hazinesidir Lino. Onları korumak için iyi beslenmek gerekir. Yalnızca tatlı yemek veya sadece tek çeşit beslenmek tüylerini zayıflatmış. Artık bu beslenme şeklini bırak ve sağlı yiyecekler tüket. Anne kuş ve baba kuş sana bu konuda yardımcı olacaktır” Demiş. Lino utanarak başını eğmiş. “Ama tatlılar çok güzeldi…” Demiş. Doktor Kirpi gülmüş. “Her şey güzel olabilir ama fazla olunca bizi yorar.”
Lino eve gittiğinde olanları anne ve baba kuşa anlatmış. Baba kuş Lino’ya ormanın çeşitli bölgelerini göstermiş: tohumların olduğu tarla, meyvelerin yetiştiği bahçe, minik böceklerin saklandığı çayır… Lino her yerde farklı besinler olduğunu görmüş ve hepsinden azar azar yemiş. Günden güne tüyleri tekrar parlamaya başlamış. Arkadaşları onun dönüşümüne hayran kalmış. Lino artık yalnızca tadı güzel diye değil, vücuduna iyi gelen yiyecekleri de seçiyormuş. Tüyleri yeniden rengarenk olduğunda anne ve baba kuşa sarılmış. “Meğer güzellik sağlıktan geliyormuş,” demiş. O günden sonra Lino sağlıklı beslenmenin ormandaki en güzel tüyü yaptığını öğrenmiş. Masal da burada bitmiş.
Daha fazla uzun masal okumak isterseniz Uzun Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz. Okurken keyif almanız ve bu masal için güzel yorum yapmanız bizim için büyük bir mutluluk olacaktır.