Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde rengarenk evlerin, pembe ağaçların, parıl parıl parlayan nehrin olduğu Peri Adası varmış. Peri Adasında yaşayan periler, birbirleriyle çok iyi anlaşır, her gün oyunlar oynar, birlikte eğlenceli vakit geçirirlermiş.
Peri Ada’sında her yıl bir çok festival düzenlenirmiş, en çok eğlendikleri festival ise Şeker Festivaliymiş. Festival zamanı, periler kendi elleriyle rengârenk şekerlemeler yapar ve bunları birbirlerine ikram ederlermiş. Festival sadece şeker yeme zamanı değil, aynı zamanda dostluğun ve paylaşmanın kutlandığı özel bir günmüş. Tüm periler şekerlerini büyük bir zevkle hazırlar ve birbirlerine ikram ederlermiş. Fakat ilerinden Mor adında ki peri bu durumdan pek hoşlanmazmış. Mor Peri, diğer perilerle çok fazla vakit geçirmezmiş. Şekerlerini çok güzel yapar ama asla kimseyle paylaşmazmış. Herkesin şekerlemelerini büyük bir iştahla yer ama kendi yaptığı şekerlerden bir tane bile kimseye vermezmiş. Diğer periler onun bu tutumuna biraz üzülür ama yine de onu kırmazlarmış. Peri Ada’sında yine Şeker Festivali düzenlenme kararı alınmış ve üç gün sonra yapılacağı duyurulmuş. Tüm periler hummalı bir şekilde şeker yapımına başlamış. Kimi çilekli şekerler yapmış, kimi karamel dolgulu. Bazıları şekerlerini nehirden aldıkları parıltılı taşlarla süslemiş. Yaptıkları şekerleri birbirleriyle paylaşarak mutluluklarını çoğaltmışlar. Ancak Mor Peri, her zamanki gibi kimseyle bir şey paylaşmamış. Tam tersine, diğer perilerin ikram ettiği şekerleri birer birer tatmış. Perilerin şekerleri yaptığı gün Peri Ada’sında daha önce hiç görülmemiş bir şey olmuş. “Büyük fırtına” Rüzgar o kadar güçlüymüş ki evler zor ayakta duruyormuş. Bazı evlerin camları kırılmış, bazılarının ise çatıları uçmuş. Fakat en çok hasarı Mor Peri’nin evi görmüş. Özellikle şekerlerinin olduğu oda yerle bir olmuş. Tüm şekerleri kırılmış, dökülmüş, ne var ne yoksa kullanılamaz hale gelmiş. Mor Peri buna çok üzülmüş. Periler kendi aralarında bir plan yapmışlar. Mor Peri’ye yardım etmek için kolları sıvayıp el birliğiyle evini tamir etmeye başlamışlar. Kimisi çatıyı onarmış, kimisi şeker odasına yeni dolaplar yapmış. Hatta bazı periler, Mor Peri’ye yeni şeker malzemeleri getirmişler. Mor Peri, diğer perilerin bu kadar yardımsever olduğunu görünce çok duygulanmış. İçten içe yaptığı bencilliklerden pişman olmuş. “Ben hep onların şekerlerini yedim ama hiç paylaşmadım. Buna rağmen bana yardım ediyorlar. Ne kadar iyi kalpliler!” diye düşünmüş.
Festival günü geldiğinde, Mor Peri diğer perilerin yardımıyla harika şekerler yapmayı başarmış. Ama bu sefer bir değişiklik yapmış: Şekerlerini birer birer tüm arkadaşlarına ikram etmiş. Hatta şekerlerini özel bir kutuya koyup, “Bu kutu paylaşmanın ve dostluğun kutusu olsun!” demiş. Periler, Mor Peri’nin değiştiğini görünce çok mutlu olmuşlar. O günden sonra, Peri Adası’nda paylaşmanın değeri daha da büyümüş. Mor Peri de artık şekerlerini arkadaşlarıyla paylaşmanın ne kadar güzel bir duygu olduğunu öğrenmiş. Masal da burada bitmiş.
Daha fazla uzun masal okumak isterseniz Uzun Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.
