Masalın Özeti: Bu masal, oyun oynamayı çok seven tembel tilki Tito’nun, arkadaşlarının yuvalarını hazırlarken yardımlaşmanın, çalışmanın ve düzenli olmanın önemini fark edişini anlatır. Tito, çalışmanın sadece görev değil, aynı zamanda arkadaşlık ve dayanışmayı güçlendiren değerli bir alışkanlık olduğunu öğrenir.
Bir varmış bir yokmuş…Evvel zaman içinde ormanın birinde, gün boyu oyun peşinde koşmayı seven Tito adında küçük bir tilki yaşarmış. Tito, sabah olur olmaz arkadaşlarının yanına koşar, saklambaç, koşmaca ve taş sektirme oyunları oynarmış. O kadar çok oynarmış ki, yuvasını düzenlemek ya da kış hazırlığı yapmak aklının ucundan bile geçmezmiş.
Oysa aynı ormanda yaşayan tavşanlar, sincaplar ve porsuklar yuvalarını temizliyor, yiyeceklerini topluyor, kış için gereken her şeyi düzenlice bir kenara koyuyorlarmış. Tito onları her gördüğünde gülümseyip, “Daha sonra yaparım! Şimdi oyun zamanı!” dermiş. Günler geçmiş, sonbaharın serin rüzgarları esmeye başlamış. Ağaçların yaprakları dökülmüş, havadaki kokular değişmiş. Tito hala oyun oynuyormuş ama bu kez arkadaşlarının çoğu katılamıyormuş; çünkü onların iş bitirmesi gerekiyormuş. Tito bir gün oynayacak kimse bulamayınca şaşırmış. Sincap Rima’ya gidip, “Hadi gel saklambaç oynayalım!” demiş. Rima başını sallamış. “Olmaz Tito, yuva girişimi kapatıyorum. Kış yaklaşıyor.” Demiş. Tito sonra tavşan Lopi’ye gitmiş. “Hadi zıplayarak yarışalım!” demiş. Lopi gülümsemiş, “Keşke oynayabilsem Tito, ama yiyeceklerimi düzenlemem gerekiyor,” demiş. Tito bu sözleri duydukça şaşırıyormuş. “Benim neden bu kadar çok işim yok?” diye düşünmüş ama yine de anlamamış. Derken bir gün ormanda şiddetli bir rüzgar esmiş. Ağaçlardan soğuk bir yaprak yağmuru dökülmüş. Tito yuvasına döndüğünde içeri yapraklar dolduğunu, ortalığın çok dağınık olduğunu ve kış için hiçbir yiyecek hazırlamadığını fark etmiş. “Eyvah!” diye mırıldanmış. “Keşke herkes gibi biraz çalışsaydım.” Tam o sırada arkadaşları gelmiş. Hepsi yuvasının halini görünce Tito’ya yardım etmeye karar vermişler. Sincap Rima yaprakları temizlemiş, tavşan Lopi yuva girişini sağlamlaştırmış, porsuk Daro odun parçalarını düzenlemiş. Hep birlikte çalışarak Tito’nun yuvasını sıcacık, düzenli ve güvenli bir hale getirmişler. Tito onların çalışkanlığını görünce, içi hem minnet hem de mahcubiyetle dolmuş. “Ben hep oyun oynadım, siz ise benim için yoruldum,” demiş. Lopi gülümseyerek, “Çalışmak sadece kendimiz için değil Tito, arkadaşlarımız için de önemli,” demiş.
O günden sonra Tito hem oyun oynar hem de günlük işlerini aksatmaz olmuş. Ormandaki en neşeli ama aynı zamanda en düzenli tilkilerden biri haline gelmiş. Arkadaşları da Tito’nun bu haline çok sevinmişler. Ve böylece Tito, çalışmanın ve yardımlaşmanın oyun kadar eğlenceli ve değerli olduğunu anlamış.
Daha fazla uzun masal okumak isterseniz Uzun Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz. Okurken keyif almanız ve bu masal için güzel yorum yapmanız bizim için büyük bir mutluluk olacaktır.