Göl Kenarındaki Tavşan Pamuk’un Masalı

Büyük bir gölün kıyısında yaşayan yaşlı tavşan Pamuk, yaz boyunca göl kenarına gelen insanlara eşlik eder. Kışın yalnız kalan Pamuk, bir yaz sonunda misafir olan aile tarafından sahiplendirilir.


Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde masmavi bir gölün kıyısında, Pamuk adında yaşlı bir tavşan yaşarmış. Pamuk, yumuşacık beyaz tüyleri ve nazik gözleriyle göl çevresinin en sevilen canlısıymış. Yaz geldiğinde, göl kenarına piknik yapmaya gelen birçok insan olurmuş. Pamuk, onların arasına karışır, yiyeceklerden küçük parçalar bulur, onlara arkadaşlık edermiş.

Günlerden bir gün, yazın son günlerinde göl kıyısına bir aile gelmiş. Anne, baba ve iki çocuk Pamuk’la tanışmışlar. Her gün Pamuk’a yiyecek ve su getirmişler. Pamuk da onlara alışmış, piknik yaptıkları alanı korumaya başlamış. Günler geçtikçe aile ve Pamuk arasında güçlü bir bağ oluşmuş. Ama yaz bittiğinde, aile gitmek zorunda kalmış. Pamuk’u gölde yalnız bırakmak istememişler. Birlikte evlerine dönmüşler. Evde Pamuk için yumuşak bir yuva hazırlanmış, her gün taze havuçlar ve yeşillikler getirmişler. Pamuk artık karnı hiç aç kalmayan, sevgi dolu bir aileye sahip bir tavşanmış.

Bir süre sonra ailenin evine yeni bir bebek gelmiş. Pamuk, bebeğin yanında oturur, onu korur, aileye olan sevgisini ve minnettarlığını böyle gösterirmiş, ormanı özlediği zamanlar ormana gider hasret giderir evine eri dönermiş.

Daha fazla kısa masal okumak isterseniz Kısa Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir