Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde küçük bir köyde yaşayan Pisi adında bir kedi varmış. Pisi köyde yaşamayı çok severmiş, en sendiği ağaç olan meşe ağacının altına gider her gün hayaller kurarmış. En büyük hayali ise çocukların sallandığı salıncakta bir kere olsun sallanmakmış.
Pisi, her gün ağacın altına oturur, salıncakta sallanan çocukları izlermiş. Bir gün, yine her zaman ki gibi ağacın altında, parkta ki çocukları izlerken yanına anne ve baba kedi gelmiş. “Pisi, hadi gel birlikte yürüyüşe çıkalım” demiş. Pisi ise “Siz gidin ben burada çok mutluyum” demiş. Anne kedi “Neden her gün burada oturuyorsun?” diye sormuş. Pisi “Benim en büyük halim salıncakta sallanmak ama bizler için bir salıncak yok” demiş üzgün bir şekilde. Buna çok üzülen baba kedi “Üzülme Pisi, senin için elimden geleni yapacağım” demiş. Anne ve baba kedi, Pisi’yi orada bırakıp eve gitmişler. Baba kedi Pisi için bir salıncak yapmaya karar vermiş ve hemen işe koyulmuş. Akşam olduğunda salıncak hazırmış. Pisi ise hiçbir şeyden habersiz eve gelmiş. Baba kedi “Pisi, gel sana bir şey göstereceğim” demiş. Pisi meraklı bir şekilde babasının peşinden bahçeye çıkmış. Baba kedi salıncağın üzerinde ki örtüyü kaldırınca salıncak ortaya çıkmış. Pisi gözlerine inanamamış. Hemen babasına sarılmış “Çok teşekkür ederim babacığım, nasıl mutlu oldum anlatamam. Hayalini kurduğum salıncak artık bizim bahçemizde. Bütün arkadaşlarımı davet edeceğim” demiş ve koşarak salıncağa oturmuş. Anne kedi ise sevgiyle yavrusunu sallamaya başlamış.
Pisi babasının hediyesine çok mutlu olmuş, hayaline kavuştuğu içinse çok huzurluymuş. O gün hayallerinden asla vazgeçmemeyi ve yardım istemeyi öğrenmiş. Bu hikayede herkese umut olmuş. Masal da burada bitmiş.
Daha fazla kısa masal okumak isterseniz Kısa Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.
