Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde, bir fare varmış. Bu fare diğer fareler gibi değilmiş, çok tembelmiş. Bu yüzdende diğer fareler onu yanına almak istemezmiş, çünkü o hep onları bekletirmiş. Sabah çok geç kalkar bütün gün tembellik yapar sonrada akşam olup karnı acıkınca arkadaşlarının kurduğu sofraya otururmuş. Bu durum artık arkadaşlarını rahatsız etmeye başlamış ve hep birlikte bir karar almışlar bundan böyle tembel fareye kimse yemek vermeyecekmiş.
O gün her şeyden habersiz olan tembel fare gene öğleye kadar uyumuş, tembel tembel zaman geçirmiş ve akşam olup karnı acıkınca da sofranın kurulmasını beklemiş. Sofra kurulunca kalkıp masaya oturmak istemiş. Ama bakmış ki masada ona ne bir tabak ne de sandalye var. Önce çok şaşırmış ama sonra arkadaşları bundan böyle çalışmayana tembel tembel oturana eve yemek getirmeyene bu sofrada yer yok deyince çok üzülmüş. Bir kenarda oturup beklemeye başlamış ama yemekler yenip sofra toplanınca işin ciddiyetini anlamış ama neye yarar karnı açlıktan gurur duyuyormuş. Aklına bir kurnazlık gelmiş ve başlamış beklemeye. Arkadaşları uykuya dalar dalmaz mutfağa gidecek ve kalan yemekleri yiyecekmiş. Beklemiş, beklemiş ve herkes uyuyunca mutfağa gitmiş. Birde ne görsün arkadaşları yatmadan önce mutfağın kapısını kilitlememiş mi, bütün kurduğu hayaller suya düşmüş. Suya düşmüş derken, arkadaşları masanın üzerine kendisi için bir bardak su ve birde not bırakmışlar. Tembel fare önce suyu içmiş ve sonra kendisine yazılan notu okumuş. ” İçtiğin suyun içinde çalışkanlık iksiri var, bu gece yat yarın çok çalışkan biri olarak uyanacaksın ”.
Tembel fare karnı aç bir şekilde yatağa yatmış ama bütün gece açlıktan uyuyamamış. Bir taraftan da arkadaşlarının yazdığı notu düşünüyormuş. Sabah olunca erkenden kalkmış kendini çok dinç hissediyormuş. ” Evet iksir işe yarıyor ” demiş. Evden arkadaşlarından önce çıkmış ve yemek aramaya başlamış. O kadar çok çalışmış ki önce karnını doyurmuş, sonrada eve bir sürü yiyecek getirmiş. Akşam arkadaşları eve gelmeden önce evi temizlemiş, sonrada sofrayı kurup başlamış beklemeye. Arkadaşları gelince çok şaşırmışlar ve oturup hep beraber yemek yemişler. Yemekler yenince tembel fare arkadaşlarına teşekkür etmek istemiş. ”Sayenizde sihirli iksiri içtim ve tembellikten kurtuldum demiş.” Arkadaşları tembel fareye dürüst olmuşlar. İçtiğinin sadece su olduğunu ve böyle bir iksirin olmadığını söyleyince tembel fare tembelliğin iyi bir şey olmadığını ve isteyince herkesin her şeyi başarabileceğini anlamış. O günden sonra hiç tembellik yapmamış. Arkadaşları da ona artık tembel fare değil, çalışkan fare ismini takmışlar. O günden sonrada mutlu mesut yaşamışlar.
Burada da masal bitmiş.
Tembel olmak başarısızlığı , çalışkan olmakta başarıyı getiriyor. O zaman seçim bizim, ben çalışkan olmayı seçtim. Ya siz?
