Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde ormanın derinliklerinde yaşayan, kahve renkli tüylü, yemyeşil gözlü sevimli bir ayı varmış. Bu ayını adı Uykucu imiş. Uykucu isminin anlamını tam anlamıyla yerine getiriyormuş çünkü uyumayı çok seviyormuş.
Ormanda ki hayvanlar her sabah erken saatte kalkar, yiyecekleri toplar, işlerine giderlermiş. Uykucu ise o saatler arasında uyumayı tercih edermiş. Anne ve baba ayının getirdiklerini yer tekrar uykuya dalarmış. Diğer yavru hayvanlar ise yapmaları gereken işleri yaparlar ve oyun oynarlarmış. Her defasında Uykucu’nun da kapısını çalıp, onu oyuna davet ederlermiş ama Uykucu uykusundan uyanıp oyun oynamaya gitmezmiş. Günlerden bir gün Uykucu evde çok bunaldığı için serin bir yer uyumak istemiş ve evin yanında ki ağacın altında uyumaya devam etmiş. Uykucu uykusunun en tatlı yerindeymiş tam o sırada yanına küçük bir sincap gelmiş ve Uykucu’yu uyandırmaya çalışmış. Sincap “Uykucu Ayı, neden hep uyuyorsun? Hadi uyan, bak hava çok güzel. Hepimiz oyun oynuyoruz sende bize katıl” demiş. Uykucu gözlerini yarı kapalı açmış ve esnemiş. “Ama uyumak çok güzel” demiş. Sincap “Aslında uyumaktan daha güzel şeyler var, mesela oyun oynamak, nehir de yüzmek, piknik yapmak gibi bizi mutlu eden bir çok şey var. Hadi gel bir kene dene lütfen” demiş. Uykucu çok düşünmüş “Tamam bir kerecik deneyeceğim” demiş ve yavaşça ayağa kalkmış. Sincapla birlikte diğer yavruların yanına gitmiş. İlk başta biraz zorlanmış ama sonra ne kadar eğlendiğini fark etmiş.

O günden sonra Uykucu, uyumayı bir kenara bırakmış ve arkadaşlarıyla birlikte, doğanın tadını çıkarmaya başlamış. Artık geceleri uyuyup, gündüzleri ormanda vakit geçiriyormuş. Ve her gece yatağına yattığında, o gün arkadaşlarıyla ne kadar eğlendiğini düşünerek huzur içinde uykuya dalıyormuş. Ve böylece Uykucu Ayı, hem uykuyu hem de oyun oynamayı seven mutlu bir ayı olarak ormanda yaşamış. Masal da burada bitmiş.
Daha fazla kısa masal okumak isterseniz Kısa Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.