Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde, renk renk çiçeklerin açtığı, kuşların cıvıl cıvıl ötüştüğü, yemyeşil büyük ağaçların olduğu bir orman varmış. Bu ormanda yaşayan hayvanların hepsi neşeli ve sevgi doluymuş.
Ormanda yaşayan aslan ailesi varmış. Aslan ailesinin üç yavrusu varmış. Üç kardeş olmalarına rağmen hepsinin huyları birbirinden farklıymış. Biri çok uysal, sessizmiş, diğeri heyecanlı ve sabırsızmış, en sonuncusu ise çok inatmış ve kimsenin lafını dinlemezmiş. Günlerden bir gün üç yavru aslan kardeş ormanda dolaşmak istemişler ve annelerinden izin istemişler. Anne aslan “Çok uzaklaşmamak şartıyla gezebilirsiniz. Ama size seslendiğimde benim sesimi duyacak kadar yakın olmalısınız” demiş. Aslanlar “Tamam” demişler ve hemen gezintiye çıkmışlar. Yolda şarkılar söylemişler, oyunlar oynamışlar, uysal aslan “Çok uzaklaşmamalıyız” demiş. Sabırsız “Evet, annemizin dediğini unutmayalım” demiş. İnatçı ise yapmış yine inatçılığını “Bir şey olmaz, hadi devam edelim, ileriyi çok merak ediyorum” demiş. İki kardeş, inatçı aslanın dediğini yapmak istememiş “Hayır biz gelmiyoruz” demişler. İnatçı “Öyleyse ben tek giderim” demiş. Aslanlar inatçıyı vazgeçirmeye çalışmışlar ama inatçı inadından vazgeçmemiş. Uysal ve sabırsız “Biz geri dönüyoruz” demişler ve geri dönmüşler. İnatçı ise yürümeye devam etmiş. Hava yavaş yavaş kararmaya başlamış, iki kardeş eve dönmüşler ve anne aslan “İnatçı nerede?” diye sormuş. Kardeşler olanları anne aslana anlatmış. Anne aslan “Siz burada bekleyin, sakın dışarı çıkmayın, ben kardeşinizi bulup geleceğim” demiş. Anne aslan hızla ormana ilerlemiş. Bu sırada inatçı aslan, karanlık olunca korkmaya başlamış ve nereye gideceğiniz bilemediği için, oturduğu yerde ağlamaya başlamış. Anne aslan yavrusuna seslenerek koşmaya devam etmiş ve yavru aslan annesinin sesini duymuş. “Anne! Anne” diye ağlıyormuş.
Anne aslan hemen sesin olduğu yere gitmiş ve yavrusunu bulmuş. Yavru aslan çok korktuğunu söylemiş, annesine sıkı sıkı sarılmış. Anne aslan “Bir daha sözümden çıkmamalısın inatçı, çok korktum sana bir şey olacak diye” demiş. İnatçı aslan “Özür dilerim anneciğim, seni dinlemediğim için çok üzgünüm. Bir daha asla sözünden çıkmayacağım” demiş. Anne aslan yavrusunu affetmiş ve birlikte eve dönmüşler. Kardeşler tekrar kavuştukları için çok mutlu olmuş. O günden sonra inatçı aslan bir daha annesinin sözünden hiç çıkmamış, masalda burada bitmiş.
Daha fazla uzun masal okumak isterseniz Uzun Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.
