Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde şırıl şırıl akan bir nehrin kenarında yaşayan sevimli bir kurbağa varmış. Bu kurbağanın adı Muki imiş. Muki’nin maddi durumu çok iyi değilmiş bu yüzden pazardan yiyecek alması zor oluyormuş.
Günlerden bir gün Muki, nehirin kenarından ayrılıp ormana gitmiş. Ormanda dolaşırken, ağaçta asılı olan bir ilan görmüş. Bu ilanda bir ay sürecek bir yarışmanın detayları yazıyormuş. Muki, ilanı görünce çok sevinmiş çünkü yarışmanın ödülü çok güzelmiş. Ödül ‘ormanın en güzel yerinden, verimli bir toprağı olan bir bahçe’ hediye edilecekmiş. Yarışma ise ormanın en güzel çiçeğini yetiştirmekmiş. Muki, çok mutlu olmuş, bu işi çok iyi yapabileceğini düşünüyormuş. Hemen orman gezisini yarıda kesmiş ve cebinde ki son parasıyla, orman pazarına gidip çiçek tohumu almış. Tohumları ekerken onları büyük bir özen ve sevgiyle toprağa yerleştirmiş. Sularken ve bakımını yaparken çok mutlu olmuş. Muki, her sabah uyandığında önce çiçeklerine gitmiş, onları sevmiş, konuşmuş ve sularını vermiş. Akşam yatmadan da onlarla konuşmayı ve onları sevmeyi hiç ihmal etmemiş. Çünkü çiçeklerin sadece suyla büyümediğini düşünüyormuş. Ona göre çiçekler, bitkiler, ağaçlar sevgiyle büyüyormuş. Tam bir ay geçmiş ve çiçeklerin açma zamanı gelmiş, Muki çok heyecanlıymış çünkü çiçeklerin ne renk olacağını bilmiyormuş. Muki, evden çıkıp çiçeklerin başında bekleyip onlarla konuşmaya başlamış. Çiçekler tek tek açmaya başlamış. Muki, çiçekler açınca gözlerine inanamamış, çünkü çiçekleri gökkuşağı renginde açmış. Çok mutlu olan Muki, hemen sepetine çiçeklerini yerleştirip yarışmaya gitmiş.
Muki ve diğer yarışmacılar, sepetlerini jürinin önüne koymuşlar. Jüri üyeleri tek tek sepetleri incelemiş ve Muki’nin çiçeklerini gördüklerinde gözlerine inanamamışlar. Hayatlarında ilk defa bu kadar güzel açan, güzel kokan ve rengarenk olan çiçek görmüşler. Kendi aralarında tüm yarışmacıların çiçeklerini uzun uzun konuşmuşlar ve karara varmışlar. Jüri üyeleri yarışmanın birincisi olarak Muki’yi seçmişler, ikincisi bir arı, üçüncüsü de bir kaplumbağa olmuş. Muki, birinci olduğu için çok sevinmiş ve mutluluk gözyaşları dökmüş. Artık ormanın en güzel bahçesine sahipmiş ve burada istediği gibi çiçekler yetiştirebiliyormuş. Kurbağa Muki, işini sevgi ve mutlulukla yapmanın ödülünü almış. Masal da burada bitmiş.
Daha fazla uzun masal okumak isterseniz Uzun Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.
