Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde büyük bir ormanda, sevimli bir kulübede yaşayan ayı ailesi varmış. Bu ailenin çok düzenli bir bahçesi varmış. Bahçeye bir sürü sebze ve meyve ağaçları ekmişler. Bütün orman onların bu bahçesini çok severmiş. Ayı ailesi de kendilerine yettiği kadarını alır, kalanları ise ormanda ki hayvanlara verirmiş.
Ayı ailesinin Bulgur adında tatlı bir yavrusu varmış. Bulgur da annesi ve babası gibi, bahçede zaman geçirmeyi, ekmeyi, sulamayı, budamayı ve toplamayı çok severmiş. En çok sevdiği şey ise topladığı meyve sebzeleri yemekmiş. Ormanda en çok sebze seven yavru olarak ödül almışlığı bile varmış. Bir sabah ayı ailesi erkenden kalkmış ve bahçe işlerini yapmak için tulumlarını giyip, şapkalarını takmışlar. Bulgur o gün bir fidan dikmeye karar vermiş, en çok sevdiği meyve olan “elma fidanı” dikecekmiş. Önce minik elleriyle toprağı kazmış, fidanı yerleştirmiş ve can suyunu vermiş. Her gün bu sulama işlemini tekrarlaması gerekiyormuş. Bulgur, diğer sebzelere ve meyvelere yaptığı gibi elma fidanını her gün sulamış, onunla konuşmuş, şarkılar söylemiş. Elma fidanı da Bulgur’un bu sevgisine karşılık verip gün geçtikçe büyümeye başlamış. Günler sonunda ilk elmalar olgunlaşmış ve Bulgur sevinçle elmaları toplayıp ağaca teşekkür etmiş. Topladığı meyveleri arkadaşlarıyla da paylaşmak isteyen Bulgur, hızla orman parka gitmiş. Orada ki arkadaşlarına elmalardan vermiş. İçlerinden bir sincap elmayı sevmediğini söylemiş. Bulgur buna çok şaşırmış “Nasıl sevmez ki bu güzelim elmayı, baksana ne kadar kırmızı, sulu sulu. Bence bir tadına bak hem bunu ben yetiştirdim” demiş. Sincap “Aslında sadece elma değil, bir çok sebze ve meyveyi sevmem ben” demiş. Arkadaşı için üzülen Bulgur “Hadi gel seni bir yere götüreceğim” demiş ve iki arkadaş yola koyulmuşlar. Gittikleri yer Bulgur ve ailesinin bahçesiymiş. Bulgur sincaba tek tek sebzeleri ve meyveleri tanıtmış, hepsini kendilerinin yetiştirdiğini, tatların çok güzel olduğunu ve çok da sağlıklı olduklarından bahsetmiş. Bu bahçe sincabın çok hoşuna gitmiş, hepsini arkadaşının yetiştirmiş olmasıyla da arkadaşıyla gurur duymuş. “Tamam sırf senin için hepsinin tadına bakacağım” demiş. Anne ve baba ayı, sincap için, ekili olan bütün sebzelerden ve meyvelerden toplamış, hepsini sincaba hediye etmiş ve annesinin çok güzel yemekler yapacağını söylemişler. Sincap da sepeti alıp eve gitmiş. Yaşadıklarını annesine anlatınca, annesi çok sevinmiş. Hemen gelen sebzelerden yemekler, meyvelerden tatlılar yapmış. Sincap da hiç korkmadan hepsinin tadına bakmış ve çok beğenmiş. Bugüne kadar yemediği için çok pişman olmuş.
Ertesi gün sincap, tulumunu giymiş ve koşarak Bulgur’un evine gitmiş. Dün aldığı yiyeceklerin tadının çok güzel olduğunu söylemiş ve arkadaşına teşekkür etmiş. Onun sayesinde bu güzel yiyecekleri tadına baktığı içinde ona bahçede yardım etmek istemiş. İki arkadaş eğlenerek iş yapmışlar masal da burada bitmiş.
Daha fazla uzun masal okumak isterseniz Uzun Masallar kategorimizde bulunan masalları inceleyebilirsiniz.
