Pamuk, küçük, beyaz tüylü, tatlı bir tavşandı. Bir gün, sokakta dolaşırken, bir köpek onu gördü ve kovalamaya başladı. Pamuk, çok korktu ve kaçmaya başladı. Ama köpek, ondan daha hızlıydı. Küçük tavşan, bir çöp kutusunun arkasına saklandı ama köpek onu buldu ve havlamaya başladı. Pamuk ise korkudan titremeye başladı.
Köpek, Pamuk’un korktuğunu anladı. Aslında, ona zarar vermek istemiyordu. Sadece oynamak istiyordu. Köpek, Pamuk’a dostça yaklaştı ve “Merhaba, ben Tarçın. Senin adın ne?” diye sordu. Pamuk, şaşırdı. Köpek, ona saldırmıyordu. Pamuk, “Merhaba, ben Pamuk. Neden beni kovaladın?” diye sordu. Tarçın, “Özür dilerim, seni korkuttuysam. Ben sadece seninle arkadaş olmak istiyordum. Sen çok tatlı bir tavşansın.” dedi. Pamuk, Tarçın’ın sözlerine inanamadı. Tavşanlar ve köpeklerin arkadaş olduğunu daha önce hiç görmemişti. Ama Tarçın, ona çok samimi görünüyordu. Pamuk, “Peki, benimle arkadaş olmak istiyorsan, neden havladın?” diye sordu. Tarçın, “Bu, benim arkadaşlık teklifimdi. Köpekler, arkadaş bulmak için havlarlar.” dedi. Pamuk, bunun çok komik olduğunu düşündü. Pamuk, “Tamam, o zaman ben de kabul ediyorum. Seninle arkadaş olabilirim.” dedi.
Böylece, Pamuk ve Tarçın arkadaş oldular. Birlikte sokaklarda gezdiler, oyunlar oynadılar, yiyecek aradılar. Pamuk, Tarçın’ın onu koruduğunu ve sevdiğini hissetti. Tarçın da Pamuk’un onu eğlendirdiğini ve mutlu ettiğini hissetti. Tavşanlar ve köpekler arasında arkadaşlık olabileceğini kanıtladılar. Pamuk ve Tarçın, birbirlerine çok bağlandılar ve en iyi dost oldular. Onların bu dostluğu da bütün hayvanlara örnek oldu. Bu masal burada bitti.
Daha fazla kısa masal okumak isterseniz Kısa Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.
